Reactie op Jan 2.0 over 23Dingen

Het web 2.0 paradijs is ver weg. Het zou zo mooi zijn als iedereen zich actief in discussies zou mengen en het web 2.0 zou benutten. De mogelijkheden zijn er. In onze organisatie is zoals Jan in zijn artikel beschrijft een Ning actief (eigenlijk passief). De laatste reactie zal in begin 2009 zijn geweest. Vol enthousiasme stortte iedereen zich in de beginfase op de Ning. Je kon vrienden worden met collega’s; foto’s en filmpjes plaatsen en discussies starten en reageren. Theoretisch lijkt dit prachtig, maar helaas liep dit dood in goede bedoelingen.

Web 2.0 leek de toekomst te hebben voor onze organisatie maar toch gaat het maar langzaam. Ligt het aan de onwil of desinteresse van de collega’s?
Ik denk het niet. Het probleem is dat het niet is ingebed in de dagelijkse routine. Het wordt te veel als een speeltje beschouwd waar het nieuwtje snel af is.

Om de Ning weer in ere te herstellen zou het e-nieuws niet meer via de ouderwetse manier via e-mail (boe) verspreid moeten worden, maar alleen op de Ning. Het e-nieuws zou ook meer moeten uitnodigen voor discussie en reactie.

Het zou ook helpen als er meer en grotere groepen tegelijkertijd de 23 dingen cursus zouden volgen of desnoods een uitgeklede vorm ervan. Hierdoor komt er een soort web 2.0 bewustzijn bij het personeel. Door in kleine groepen de cursus aan te bieden zullen degenen die de cursus volbracht hebben te weinig mogelijkheden krijgen het geleerde in praktijk te brengen, omdat de rest van het personeel er niet in mee zal gaan.

Ding 10: Delicious

Alweer een handig dingetje. Dit kan ik goed gebruiken. Al was het maar omdat ik meerdere computers gebruik. Ik heb een account gemaakt en al mijn bladwijzers op Delicious gezet. Verder heb ik via Delicious een site (blog) gevonden voor het downloaden van gratis bladmuziek voor de piano. Via tags kun je namelijk in andere Delicious accounts rondneuzen., waardoor je op meerdere bruikbare websites stuit. Bij het geven van inlichtingen is Delicious naast Google een handig instrument om informatie te vinden.
In onze bibliotheek is er voor de informatiemedewerkers (Wimmers) een account op Delicious aangemaakt.

Ding 9: visie op web 2.0

Wat opvalt aan web 2.0 is dat iedereen kan deelnemen. Als je de beschikking hebt over een computer met een internetverbinding kun je onbeperkt naar allerlei sites waar je je mening kunt ventileren en gemakkelijk contact kunt maken met anderen. Tijd en ruimte zijn niet meer van belang. Dus tijd en gelegenheid hiervoor kun je altijd vinden. Als gebruiker kun je je eigen werkelijkheid vormgeven. Ik bedoel hiermee dat je op bijvoorbeeld netvibes via RSS feeds zelf aan kunt geven welke informatie jij belangrijk vindt. Web 2.0 is zeer laagdrempelig en gaat helemaal uit van de klant. Dit is waar wij in de bibliotheekwereld al jaren naar op zoek zijn, maar wij zijn gebonden aan een ruimte en aan openingstijden. Het zou dus niet meer dan logisch zijn dat wij bibliothecarissen de nieuwe technologie omarmen en er op een zo goed mogelijke manier gebruik van maken.

Ondanks dat de bibliotheekwereld goed om zich heen kijkt en weet wat er gaande is blijven we toch achter de feiten aanlopen. Zo lees ik vanmorgen in de Volkskrant dat zij op hun website films on demand aan gaan bieden. Wij blijven maar ouderwets dvd’s in de fysieke vorm uitlenen en vragen ons vertwijfeld af waarom de uitleningen toch zo achterblijven. Misschien moeten ze beter gepresenteerd worden. Zou een frontale plaatsing helpen? Vreemd genoeg komt niemand op het idee om films on demand op onze website aan te bieden. Wel is de cdr in Rotterdam al jaren bezig om cd’s via internet aan te bieden.

De bibliotheek zou veel verder moeten gaan in het aanbieden van digitale diensten dan nu.
Bijvoorbeeld door een digitale omgeving te bieden voor leeskringen. Als je nu lid wilt worden van een leeskring moet je je aansluiten bij een groep mensen, die om de zoveel tijd bij elkaar komt. Indien je daarentegen op een digitale manier je mening kunt geven over het gelezen boek hoef je niet meer op bezoek en kun je iets zeggen over een boek op de tijd dat jou dat het beste uitkomt. Het deelnemen in een digitale omgeving hoeft overigens niet te betekenen dat je nooit meer een echt mens zou mogen ontmoeten.

En waarom kan een lezer zijn mening over een boek niet kwijt in onze catalogus? Kijk bijvoorbeeld eens naar Bol.com waar je al heel lang een persoonlijke recensie kunt plaatsen in hun catalogus.

Ding 8: Online plaatjes bewerken

Ding 6 en 7: Flickr

Na een account genomen te hebben op Flickr ben ik de site uitvoerig gaan bekijken. Ik heb een aantal foto’s gemaakt van onze bibliotheek. Dit op Flickr gezet. Vervolgens tags aangebracht. Een set gemaakt. Bij de groepen gekeken. De opmerkelijkste groep vond ik wel de pianospelende stokstaartjes met een paarse hoed (Meerkats in purple hats playing the piano). Ook heb ik mijn foto’s nog op de kaart gezet in de Gasthuisstr. in Haarlem. Je zou daar dus mijn foto’s moeten kunnen vinden, maar ook onder de tag “bibliotheek Haarlem” Natuurlijk heb ik ook findr, spell met flickr, waarvan ik eerst dacht dat het een spel was (het scheelt maar één l) en al die andere dingen gezien. Het was overigens (hoewel het dus eigenlijk geen spel is) wel leuk spelen met al deze dingetjes.